Oogst van de kweepeerboom.

De kweepeerboom staat in de tuin bij buurvrouw Joop.

Hij is ooit geplant door haar man Krijn.

Het boompje gaf gezellig in het najaar wat peren.

Joop maakte gelei.

Zo als het vaak gaat, boompje groot mannetje dood.

Joop heeft nog een jaar of wat gelei gemaak Maar de lol was er eigenlijk van af voor haar. Ik was heel blij toen ik de oogst peren van haar mocht hebben. Nu maak ik de gelei ,en maak stoofkweeperen in potten en ook membrillo.

Dat is een spaans wijngum achtig koekje.

Soms komen er wel twee kisten peren van de boom af .

Dit jaar één prachtige kist vol.

De peren zijn met een zachte dons bedekt en moeten goed geboend worden. Als alle dons weg is kunje aan het verweken beginnen.

Ik ga nu laten zien hoe de gelei gemaakt wordt.

Wat is nodig.....

Een sap pan.

Kweeperen

Gelei suiker,

Schone glazen potten met passende deksels.

Een grote pan om de gelei in te koken.

De kweeperen kun je niet uit de hand eten.

Ze zijn hard en smakeloos als ze rauw zijn.

Ik snij de harde vruchten in achten en leg ze met klokhuis en schil in de sap pan en laat uren lang de stoom door de peren trekken.

In het begin is het vocht dat uit het tuitje komt blank.Tot er goed kleur in zit schenk ik dat terug over de kweeperen.

Op een gegeven moment gaat het sap er prachtig oranje uit zien. Dan stop ik met terug schenken van het vocht uit de tuit van de sappan.

Ik vang de sap op en meet hoeveel liter sap er uit stroomt.

Op het pak geleisuiker staat hoe veel suiker er op een liter sap toegevoegd moet worden.

Doe sap en suiker in een grotepan. Aan de kook brengen

In feite is het ,varkentje ,nou ja de sap ,in een of drie minuten gegeleerd. De schone potten gaan nu gevuld worden.

Bij het koken van de gelei is het heel slim met een houten lepel te werken .

Doe maar ovenhandschoenen aan. De hete massa is niet voor de poes als het hard staat te pruttelen. Ook de net gevulde potten zijn akelig heet.

Een leuk karweitje is het etiketten maken.

Die plak ik ,met het jaar waar in de gelei is gemaakt, op de pot.

Liefst met water oplosbare lijm.

Dan is het hééééérlijk smullen in de winter hoor.

Doe maar op een beschuitje, in je yoghurt, of op een getoast boterhammetje.

Of op je hete, net gebakken appeltaart.

Denk da ....lekker hoor, dat

Zeepje.