zaterdag 14 juni 2008

De geheimen van de tuin.

Soms sta ik perplex van wat er in onze eenvoudige tuin allemaal leeft .
Je zou er helemaal verliefd op worden.
Ik beleef het allemaal.
Lekker spinnend in de zon en mij verbazend dat het nog steeds heerlijk warm weer is,
zie ik in van uit mijn ooghoek iets bewegen.
Dat zal de jonge merel zijn die hier de tuin en mij terroriseert denk ik.
Voorzichtig kijk ik opzij.
Het is geen kleine vogel maar een langzaam lopertje.....?
Nou, ja, zo klein is hij nou ook weer niet. Ik zie lange poten die een donker groen, rond lijfje vooruit dragen.
Hij is in al zijn onbeholpenheid ook heel aandoenlijk.
Het is een pad.
Waar komt die nou toch vandaan???? Langzaam loopt hij naar mij toe. Ik voel mij zeer gevlijd. Heel zacht loopt hij onder de lap waar mijn wol op ligt om gesponnen te worden.
Daar is schaduw en koelte.
Maar daar kan hij niet blijven zitten.
Wat later zit de pad in een plooi van de stof. Nu kan ik hem goed bekijken.
Waarom zouden er van die griezelige verhalen rond padden bestaan?
Hij ziet er zacht en fluwelig uit. Ik pak hem toch maar op met een grote lepel.
In de schaduw achter in de tuin zet ik hem op de grond.Op mijn knieën kan ik hem nu nog beter bekijken. Hij heeft knobbels op zijn velletje die gif zouden afscheiden. Later lees ik dat onder anderen de knobbels achter zijn ogen een wit spul bevat dat giftig is. Daarom worden padden niet gegeten door honden of katten . Alle dieren worden ziek of gaan zelfs
dood na het eten van een pad. Het is niet waar dat je wratten kan krijgen van het aan raken van een pad.
Het is een nuttig en zachtaardig dier.Goed om in de tuin te hebben als je last van slakken hebt. Padden en ook kikkers drinken niet, ze nemen vocht op via hun huid.In de herfst graven ze zich in de modder en komen in de lente weer te voorschijn. Ook lees ik dat padden geen tanden hebben kikkers hebben dat wel.
Eigenlijk zou iedereen graag padden in zijn buurt moeten willen hebben. Het zijn verzorgers van de tuin.volgens het stukje in mijn boek kunnen padden heel tam worden als je ze maar goed behandelt .
Ik ben onder de indruk van padden en blij kennis gemaakt te hebben met deze bewoner van onze tuin.
Beleefd loopt de pad de duisternis in van het dichte groen achter in de tuin. Ik hoop hem nogmaals te ontmoeten.
Zeepje

donderdag 12 juni 2008

Heerlijke lentedag.

De spingroep heeft 10 leden. Eén keer in de maand komen we bij elkaar. Van 's morgens ongeveer 10 uur tot een uur of vier zitten we dan in de huiskamer van één van de spinsters lekker te spinnen. Dat is vaste prik. We koken en bakken lekkere dingen voor elkaar.
Als je gastvrouw bent mag het doen zoals je het zelf wil. Als je gast bent zorg je dat je iets leuks voor de gastvrouw hebt. We vinden het over het algemeen leuk als we ergens worden uitgenodigd om te komen spinnen. De eerste dag van juni was dat op de kinderboerderij "De Scholtenhage"in Haaksbergen. Samen met de schaapsherder Abbink en zijn schaapskudde is een echt schaapscheerderfeest voorbereid. Het moet een geweldigedag worden. De schapen worden al vroeg van het veld of de heide gehaald.
Lopend komen de schapen naar de kinderboerderij. Herder Abbink loopt met zijn staf voorop. Dan zie je en paar geiten in de kudde en om de kudde rennen de honden .
Het is ontroerend als je ze dan in de verte ziet en hoort komen. Ik krijg daar altijd kippenvel van.
Je hoort het geblaat en de zachte plofjes van de schapenhoefjes op de straat. De honden zorgen dat er geen schaapje verdwalen kan.
Geweldig als de schapen er dan zijn . Het is een hele tocht voor die dieren. Deze schapen met hun herder kun je vaak tegen komen op het Haaksbergerveen. Hun taak is daar de heide schoon te houden van nieuwe boompjes.Ze eten dus de jonge aanplant die zou kunnen zorgen dat de heide in bos veranderd.
Na een pauze om wat bij te komen van de wandeling begint het scheren van de schapen.Een warm karweitje om een schaap uit haar of zijn jasje te halen. Het is ook heel bijzonder om naar te kijken.Eigenlijk komt er een tamelijk klein dier uit die dikke pels. en....zouhet koud zijn zonder haar vacht ? Het is een warme dag ,dus ...volgens de kleine toeschouwer zal het wel een lekker gevoel zijn. Fijn in je blootje in de wei lopen.
Wij "de spinsters" mogen dan de mooiste vachten uit kiezen om te spinnen. Lekker hoor, weer een verse vacht in je handen. Als je de vacht aanraakt zijn je handen helemaal vet van het wolvet uit de vacht. ....................................................................
Veel kleintjes komen kijken bij het wolspinnen
Een belangrijke vraag is dan waar de scherpe pin zit waar Doornroosje zich aan prikte.
Wij weten het niet. Het is al zolang geleden...
Met een pluk van de verse wol zijn de meeste kinderen wel tevreden. Soms mogen ze ook proberen aan het wiel te draaien.Maar dat is heel moeilijk vinden ze.
Dit jaar was er veel te doen voor de kinderen en hun begeleiders naast het schaapscheren.
Links van onze spinplek stond een man met vogels. Hij had uilen bij zich. Grote maar ook een heel klein uiltje. En ook een prachtige kerkuil.
Maar ook waren er een paar valken met een leren kapje over hun kop. De vogelman sproeide regelmatig zijn vogels een beetje vochtig om ze koel te houden. Verder waren er kraampjes met gezellige en lekkere dingen.
Pannekoeken en honing en schorten en truien, stenen en manden. Alles kon je bekijken en ook kopen. Er was een bezembinder en een touwslager
en er liep ook een clown met ballonnen.
Op de kinderboerderij is ook een echte speeltuin met natuurlijk de nodige kinderboerderij dieren. Konijntjes en een varken met biggetjes. De pauw die maar niet zijn staart liet zien en natuurlijk de dwerggeitjes met hun beeldige lammetjes
Nog eventjes op de wipwap. Dan is deze mooie warme lente dag weer voorbij. Al kwebbelend en genietend hebben we een heerlijke dag.
Dat mag wat mij betreft het volgende jaar weer zo.
Voor nu, lekker slapen .
Alle liefs en wolligs
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzZeepje

donderdag 5 juni 2008

Met druiven blaadjes.

Wat een ruimte , als ik bij het wakker worden geen dingen hoef te plannen. Heerlijk nog even in ons hoge bedje koffie drinken om helderheid te krijgen in de bovenkamer. Vogels zijn aan het foerageren in het gras . De in aanbouw zijnde huizen hebben de nok bereikt. Ik weet wat dat betreft wat het uitzicht zal zijn in de toekomst. Na de ochtendrituelen is het heerlijk de tuin in te stappen. De zonnige oostzijde van ons huis is bekleed met blauweregen, Daar onder heeft Ad druivenstokken geplant. Ze staan er super bij. De gedachte dat er een belofte is dat we samen dolmadakia zullen maken is op dit moment heel prettig. We hebben gehakt van Jan zijn Limousinekoeien. We hebben prachtig groene verse blaadjes van de wingerd en ook tijd om aan de slag te gaan. Dus de blaadjes plukken en ontstelen, Wassen en voorzichtig drogen . Rijst koken, Gehakt lekker kruiden met munt, peterselie citroenmelisse kaneel zout en peper Mengen met de rijst en
beetje olijfolie er door om soepel te maken.
Een grote hapjespan bekleden met de bladeren die even in heet water zijn geweest. Dan de overige bladeren in kokend water dompelen en ze vullen met een worstje van het vleesmengsel. Wel voorzichtig doen. Netjes naast elkaar liggen ze, de dolmadakia, dan in een mengsel van citroensap en runderbouillon . een uurtje heel zachtjes te sudderen. Je kunt deze dolmadakia koud of warm eten . Het is echt een tractatie op een warme zomeravond. Dat heb ik gedaan met onze druivenbladeren. Het is leuk om te doen , hoor! Ik wens je een fijne mooie zomeravond. Zeepje