De lappenman.

Hij is echt heel aardig, die lappenman . Bij tij en ontij staat hij er. Als ik op de markt kom heeft hij meestal wel iets van mijn gading. Nu zoek ik al een tijdje badstof van een mooie kwaliteit; want het wordt een verjaardagscadeau. Roze is de keuze van de kleur. Niet gewoon roze maar ....... voor een mooi meisje...! Mijn mooie bruine kleindochter wil roze. Lappenman belooft er voor te zorgen. "Roze voor uw kleindochter ", herhaalt hij . Na een week is het er. Had hij toch maar mooi aan gedacht. Ja,ja, het is een bijzondere tere roze kleur. En.... het is een zware exportkwaliteit. Ik koop het, en zeg dat ik het ook nog zal versieren . Bij de garen -en bandkraam van Lieftink ben ik ook altijd zoek. Hij is begripvol en laat mij maar lekker ploegen in zijn kraam. Twee soorten bandjes koop ik en garen. Een breed satijnlint en een snoezig bloemetjes bandje Thuis gekomen .....heb ik mijn pakje laten liggen. Dus weer op mijn fietsje terug. Meneer Lieftink vraagt of ik van ver kom ? Nee, zo erg is het nou ook weer niet. Hij kijkt meewarig en wenst mij een goed resultaat. In de volle zon trap ik naar huis om ...... Heerlijk aan de slag te gaan. Patroon maken, knippen, rijgen, stikken, versieren met de bandjes en afwerken.

Na twee dagen kijk ik met genoegen naar het badjasje.

Het is mooi en sjiek geworden, al zeg ik het zelf.

Wat leuk zal het staan als ze met haar natte koppie er in rond stapt. En dan naar bed, lekker naar bloemetjes ruikend. Slaap maar lekker. Zeepje

Kruidje roer me wel!

Als het koud is en er nog maar weinig zon op die plek in de tuin komt ben ik blij met elk sprietje peterselie . Meestal is er na kerstmis niets meer te vinden in de kruidentuin. Dan zijn de planten aan hun winterslaap bezig. Dan , juist dan , zou ik graag een kruidenommeletje willen presenteren. Marjolein Oregano Dat is een heerlijk lunchhapje. Ik koop dan maar wat in de supermarkt van de bieslook en peterselie. Maar nu is er een overvloed aan kruiden in de tuin . Bonenkruid Kervel Het bonenkruid is zo groot geworden en de rozemarijn ook . Ze groeien haast in elkaar. De basilicum is super groen en de lavas groeit als een trein. De kervel is steeds aan het knoppen voor de bloemschermen aan het maken. Ik pluk ze en zet dat met andere bloemen in een vaas. Trouwens samen met de lavas en nog wat mooie lupine en anemoontjes... Heerlijk genieten voor de neus en het oog. Vandaag ga ik ons verwennen met een heerlijk groen kruidenommeletje. Als het lukt maak ik er een plaatje van. Het lukt, dit is het plaatje. Ik wens je een mooie dag Zeepje.

Strijken,leuk,toch?

Waarom strijken leuk is Alles gaat er weer splinter-nieuw van uitzien en al doende luister ik dan naar de radio. Dat is vaak informatief of ook soms gewoon leuk. Gisteren ook weer zo"n lekker gniffelmoment tijdens dat strijken. Een zekere Clemens van H. hield een soort verhaal over de export van "stront" naar verre landen en het al dan niet in korrels verwerkte varkens- en kippenpoep. Uit het verhaal is me duidelijk geworden dat in sommige landen wel kip- en geen varkens korrels op het land mogen komen. Nou ja .. het gaat mij niet zo zeer over zijn "puntige"verhandeling maar ... In de tijd dat Clemensje van H. nog een peuter was ,was hij een klein vrij-gevochten ventje. Met zijn oudere broer speelde hij vaak samen met onze Femke achter buiten. Clemens had in de hondenstront getrapt en dat zat dik aan zijn schoentje .Doordat die drie stout op hekjes klommen ,ook Clemens, zaten ze binnen de kortste keren onder de honden derrie. Lang , zeker dertig jaar, niets meer van hem gehoord en daar praat hij in eens weer over stront. Was wel griniken onder het strijken. Op ons gazon heb ik een paar dagen geleden zwarte korrels gevonden . Een uit-gestrooid doosje Pottertjes op een kale plek. Het leken , jawel, hele kleine keuteltjes. Groter dan van een muis en ook ronder. Wie zou dat gedaan kunnen hebben? Het moet zeker van een knaagdier-tje zijn. Zeker niet van een rat. Die loopt niet midden op het gras en maakt een andere vorm. Eigenlijk ziet het er vertederend uit. Het raadsel is ook opgelost. Later....... zittend aan de tafel en kijkend naar de tuin komt er op eens een piepklein grijs bruin wild konijntje in beeld. Het zal wel weer een gevolg hebben ,zo'n konijntje dan ,maar voorlopig mag hij lekker komen spelen en gras eten van mij en van de fotograaf. Zeepje.

De Held

Deze foto is van een hoornaar. Hij ligt hier dood op mijn hand. Dat is natuurlijk niet zomaar. Ons huis in het bos heeft af en toe een opknapbeurt nodig. Een familie muis hoopte dat zij ook onder ons dak zou mogen en wel in de isolatielaag van de westelijke muur. Gangen zijn er al gemaakt door deze vrijpostige fam.. Daar moeten we wat aan doen en dus de buitenplanken van ons huis er af. Daar werd een grote hoornaar door verstoord. Ad was de boosdoener en dus de hoornaar zoemde keihard tegen hem. Angstaanjagend was het. We hebben een anti-insectenspuit die in zo'n geval handig zou zijn. De hoornaar werd daar alleen kwader van. Een ferme klap met een tennisraket maakte een einde aan het leven van het beestje en van de tennisraket. Hoe het verder met de muizen moet? Misschien moet er dan maar een echte stenen muur komen. Dat zou fijn zijn . Want als de muizen over het plafond lopen maken ze, al zij ze klein en snoezig, heel veel lawaai. Om nog maar niet te denken aan het krassen en grabbelen achter je hoofd op hun nachtelijke tochten. Gelukkig kunnen ze niet echt naar binnen.( Denk ik)

De start van een splinter nieuwe Blog.

Nu moet het er dus maar eens van komen. De start van mijn eigen BLOG. Welkom , Ada ,op je eigen plek.!!!!! Vanaf nu ben je een heerlijk schoon en fris ruikend "ZEEPJE".... Niet dat het zo een flitsende dag was. Het gebruikelijke werk van alle dag met het gewone poets- en sopwerk. Maar een BLOG starten is een sprong in de ruimte voormij. Met de steun van Ad en van Fem ben ik over de streep. Dus vandaar........ Met een vrolijk zonnetje heb ik de was opgehangen. De wasmolen staat ongeveer in het midden van het gazon. Het valt mij op dat een van de drie jonge merels die alweer een week of twee,drie in onze tuin bivakkeren wel heel goed om gaat met zijn /haar handicap om gaat. Het beest je is met een oog door het leven aan het gaan. Hij is ternauwernood aan de dood onsnapt tijdens een aanval van een roek. Paps en mams straden als helden op voor hun kind. Toen roek merkte dat ik de tuin in kwam nam hij het hazenpad. Het jonge mereltje heeft een poosje onder de struiken gezeten. Ik dacht dat hij er niet meer was. Op eens stond het dierje daar weer goed verzorgd door de ouders. Alleen miste hij een oogje. Intussen trekken de ouders zich nu steeds meer terug . Af en toe komen ze nog proforma eten geven. In mijn ogen is dat bij voeren wat vreemd. Ze geven dat wat de jongen al gevonden hebben,n.l.het universeelvoer of appeltje dat ik zelf strooide. Met een beetje geluk zal ik morgen een of meer foto's maken en ze laten zien. Voor nu groetjes en een mooie avond Zeepje