Inspiratie

Het ligt niet voor de hand dat er altijd inspiratie is om een stukje in mijn blog te maken.

Vaak loop ik te denken wat nu het onderwerp zal worden

Er komen altijd wel dingen voorbij waar je een verhaal aan vast kunt knopen.

Neem nou deze dag.

Zaterdag aanstaande gaan we een week naar Ierland.

Het noord westelijke Donegal om precies te zijn.

.

Bij het wakker worden neem ik mij voor om de reisbeschrijving door te lezen.

We zijn daar nog nooit geweest. Dus het is de hoogste tijd .

Maar daar ga ik nog over vertellen achteraf.

Eerst eens echt wakker worden en koffie maken.

Naar beneden gaande loop ik mij te verheugen op de gisteravond gewassen alpacawol.

Nooit eerder heb ik alpacawol gesponnen. Mijn spindinnen hebben mij duidelijk gemaakt dat dat net zo moeilijk is als angorawol. Het zou knoperig zijn. Het uitspinnen gaat toch vrij makkelijk . De wol is zijde zacht . Heel lange haren en mooi van glans. Het is een zwarte vacht waar ik heel vuil van word. Mijn handen en mijn schort lijken uit een steenkolenmijn afkomstig. Waar zou deze alpaca hebben gegraasd? Het zal wel gewoon een zwart dier zijn .Het wolvet vermengt met zwarte huiddeeltjes zullen wel een schoensmeer effect op mijn handen geven.

Maar wat is het mooi na het wassen..

Geweldig .

Wat zal ik er mee gaan doen?

Nou,ja dat is een vraag voor later ik ben nog aan een ander vraagteken bezig.

Ik ben geen breister, maar door Fem geinspireerd ben ik met onbekende bestemming aan het breien geslagen.

Er is na een motten plaag in mijn wol een hoeveelheid resten zelf gesponnen witte wol over.

Sommige strengen zijn wat geler , anderen wat grauwer.

Sommige strengen zijn dikkig en anderen wat meer getwijnd

Niet de mooiste strengen al met al.

Toch wil ik het niet weggooien.

Door de motten heb ik al heel veel in de afvalbak gedaan Ik ga er wat mee doen..... Niet al te veel steken op zetten . Net voldoende voor een manchet.

Als ik dat doe, moet ik het twee keer doen.

Dus zullen het nu twee boorden worden voor twee mouwen.

Ook saai denk ik.

Twee lange smalle boorden en dan héééél veel meerderen is leuk.

Het gaat erg rimpelen en het worden lange toeren breien. Dan zijn het twee heel wijde mouwen op den duur.

Wat zal ik met die twee wijde mouwen doen?

Ze zijn op den duur zo lang , die mouwen, dat ze goed op mijn rug bij elkaar kunnen komen. Even in elkaar rijgen . Een stuk open laten zodat alleen de rug vast zit. Maar het zit voor geen meter.

Dus nu een rugpandje breien en een hals boordje.

Ik brei eenvoudig een driehoekig stuk en naai dat tussen de mouwen.

Aan de onderkant een boordje .

Even passen..........Wat is dat kriebelig.

Maar het zit nu lekker en is heerlijk warm. Het is wel een rommeltje van van tinten grauw en verschillende diktes van garen. Dus een nachtje in een sopje.

Dat helpt wel.

Maar ik moet het geheel toch maar verven, al zal het een vlekkerig "bedjasje" worden.

Als bedjasje is het zeer geslaagd en heel lekker warm.

Het verdient niet een schoonheidsprijs .

Maar er geen tweede in zijn soort ter wereld.

En........ na het wassen ruikt het heerlijk naar een

Zeepje

P.S.

Als ik een verfbadje heb en het verven is gebeurd zal ik er een foto van maken en laten zien.